Straciłam swoją drugą połówkę, przez co poczułam się jak but, który utracił towarzysza i już nigdy nie zostanie z powrotem założony. A nie potrafiłam biegać boso.


BIEGAJĄC BOSO
RUNNING BAREFOOT

Amy Harmon
Wydawnictwo Editio Red
7/08/2018
4,5/5 ✰

Josie była nieśmiałą i nad wyraz dojrzałą trzynastolatką. Kochała książki i muzykę, jednak nie miała nikogo, z kim mogłaby dzielić swoje pasje. Ten aspekt jej życia zmienił się, kiedy pewnego dnia w szkolnym autobusie poznała Samuela - osiemnastoletniego Indianina. Burzliwe rozmowy o literaturze i muzyce, doprowadziły do niezwykłej przyjaźni. 

Po ukończeniu szkoły, Samuel wyjechał z miasta. Spełniał swoje marzenie o tym, by zostać żołnierzem piechoty morskiej. Nic nie wskazywało na to, że jego wyjazd będzie jednoznaczny z końcem tej przyjaźni, natomiast właśnie tak się stało. Kiedy po latach wraca ze służby, okazuje się, że Josie jest taka sama, jak ją zapamiętał. Zauważa jednak, że dziewczyna potrzebuje od niego dokładnie tego samego, co kiedyś ofiarowała mu w szkolnym autobusie: rozmowy, akceptacji i - przede wszystkim - wsparcia. 

Czasami szczerość jest dużo prostsza, gdy wokół panuje ciemność.

Amy Harmon. No nie oszukujmy się, kocham tę autorkę. Uwielbiam jej styl pisania, uwielbiam tę lekkość, bijącą z jej książek. Uwielbiam to, w jaki sposób potrafi opisywać ludzkie problemy i z jaką dogłębnością przedstawia uczucia bohaterów. Nie da się ukryć, że jak mało kto, potrafi grać na emocjach.
Najpierw było Making faces, które mnie urzekło i doprowadziło do łez. Potem Prawo Mojżesza i Pieśń Dawida, które zrobiło ze mną dokładnie to samo, tylko dwa razy mocniej.
A Biegając boso? Kolejne cudo!

Może nietypowo, ale zacznę od minusów. A tak właściwie to od jednego, małego minusika - opowieści Samuela dotyczące Indian Nawaho. I tak, ja wiem, że to jeden z kluczowych motywów w tej książce, ale.. no trochę mnie to nudziło. Może nie byłoby tak, gdyby tych historii nie było tak wiele, ale po którejś z kolei, czułam po prostu znużenie. Czytałam je bardzo szybko (i przyznaję - może trochę nieuważnie), ale po prostu to nie było dla mnie.
Oczywiście, ile osób, tyle opinii! To, co ja uważam za minus, komuś innemu może się bardzo podobać, więc nie przekreślajcie tej książki tylko ze względu na opowieści Samuela. Poza tym, tak jak napisałam, to tylko mały minusik, o którym zdecydowanie można zapomnieć, kiedy cała reszta książki jest po prostu.. piękna!


No więc tak - ta historia jest po prostu piękna! Od pierwszej strony chwyta za serce i nie puszcza, aż do samego końca. Chociaż powiem wam, że nawet po przeczytaniu i odłożeniu tej książki na półkę, nie mogłam przestać o niej myśleć, ale akurat to jest czymś bardzo typowym dla książek Amy Harmon. Chodzi mi o to, że one po prostu zapadają w pamięć. Są napisane w taki emocjonalny sposób, przez który trudno jest o nich zapomnieć, nie tylko kilka dni od przeczytania, ale tak w ogóle. Dla mnie to coś naprawdę fenomenalnego!

Muszę przyznać, że uwielbiam Josie. Jest tak subtelną postacią, tak uczuciową, przeładowaną emocjami, że chyba nie da się jej nie lubić. Dziewczynka, która była zmuszona dorosnąć bardzo szybko, taka bez typowej dla nastolatek naiwności, ale z ogromną dawką wrażliwości.
Samuel? Nietuzinkowy chłopak, którego życie nie oszczędzało. Niemogący zrozumieć, co złego ludzie widzą w odmienności, poszukujący zrozumienia i przynależności. Starający się znaleźć wśród ludzi taką grupę, do której mógłby przynależeć.

To, co z pewnością jest typowe dla historii, które pisze Harmon, jest wyjątkowa kreacja miłości. Miłość, która zrodziła się między Josie i Samuelem, pozbawiona była tego, co we współczesnym świecie uważane jest za must have w związku - nie było niesamowitego zauroczenia, zakochania od pierwszego wejrzenia, nie było szkolnej piękności i przystojnego podrywacza. Ich miłość zrodziła się z przyjaźni, oparta na akceptacji, zrozumieniu, rozmowie. Na zaufaniu i wierze.


Biegając boso to książka, która pozwala oderwać się od stereotypowego myślenia. Daje szansę na przewartościowanie niektórych życiowych kwestii. Serio, bez żadnej ściemy - tak naprawdę jest. Pozwala dostrzec, że naprawdę w ludziach są ważniejsze rzeczy, niż ich wygląd. Że miłość może być piękna, może nie uderzać jak piorun, może uratować życie.
Uwielbiam to, że ta historia niesie za sobą pewne wartości. Nie jest pusta i płytka. Pokazuje życie takim, jakie powinno być, a o czym bardzo często zapominamy.


Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Editio. 

Leżałam w łóżku i czułam w piersi ucisk serca. Bolało. To naprawdę bolało. Dlaczego nikt nie mówi, że złamane serce to nie tylko metafora?

BEZ SŁOWA

GHOSTED

Rosie Walsh

Wydawnictwo Zysk i S-ka

1/10/2018

5/5 ✰

Sarah i Eddie spędzają ze sobą siedem dni. Zgodnie twierdzą, że to najlepszy tydzień w całym ich życiu. Nie potrafią tego zrozumieć, ale oboje czują, że to nie zwyczajny, przelotny romans, ale coś dużo, dużo większego. Obiecują sobie, że ich pożegnanie nie będzie jednocześnie końcem ich miłości i zrobią wszystko, by być razem. Jednak chwilę po powiedzeniu sobie do zobaczenia, Eddie zapada się pod ziemię. Nie odbiera telefonu, nie odpisuje na wiadomości Sarah. Przyjaciele przekonują ją, że powinna o nim zapomnieć, że dla niego to była tylko krótka, wakacyjna przygoda, ale Sarah wie, że stało się coś złego. Po tygodniach czekania, dowiaduje się, że miała rację, że Eddie miał swoje powody, by zniknąć bez słowa.

Wiarygodność. To jedno z pierwszych słów, jakie przychodzą mi do głowy, kiedy myślę o tej książce. Cała historia, bohaterowie, wszystko w Bez słowa jest po prostu stworzone i napisane w taki sposób, że tę książkę czyta się z przeświadczeniem, że to wydarzyło się naprawdę. Nie ma tu niczego, o czym mogłabym powiedzieć, że jest przesadzone. Cholera, naprawdę nie ma tu nic takiego!




Przeplatają się tu dwie perspektywy czasowe: teraźniejszość, w której Sarah stara się odnaleźć Eddiego, przeplata się z przeszłością, w której poznajemy ich historię od początku. Zdecydowanie więcej jest tego teraz, jednak nie jest to niczym dziwnym, biorąc pod uwagę fakt, że cała książka opiera się na tym, że Sarah próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego Eddie zniknął bez śladu. W opowieści Sarah poznajemy też jej przeszłość, co pozwala nam jeszcze bardziej poznać bohaterkę. Ponadto są jeszcze listy! Listy, o których początkowo nie wiemy nic - nie wiemy, kto je pisze, ani do kogo są adresowane - jednak, jak się później okazuje, są bardzo ważne w całej historii.


Sami bohaterowie są świetnie wykreowani. I wbrew pozorom (bo często tak jest - przynajmniej tak mi się wydaje), nie mam tu na myśli tylko dwójki głównych bohaterów. Na uwagę zasługują tu również przyjaciele Sarah i ich własna historia, która dopełnia całą książkę. Fajnie, że autorka postanowiła nie skupiać się tylko na życiu i problemach Sarah i Eddiego. Powtórzę się, wiem, ale dla mnie również dzięki temu Bez słowa jest naprawdę wiarygodną historią.

Rosie Walsh porusza wiele trudnych tematów - niezrozumienie, trauma, samotność, tęsknota, bezradność, miłość, nienawiść. Pokazuje życie takie, jakim jest naprawdę. Bez ciągłej cukierkowatości, pełne zarówno wzlotów, jak i upadków. Niczego nie upraszcza, nie daje przeświadczenia, że da się całkowicie pozbyć demonów przeszłości i ponieść na nogi w przeciągu kilku dni. Rosie Walsh pokazuje prawdę.


Muszę zaznaczyć coś jeszcze - z takim zwrotem akcji, jaki ma miejsce w Bez słowa, nie spotkałam się chyba jeszcze nigdy. Naprawdę! W pewnym momencie zaczęłam domyślać się, co się stało i przyznaję się, że w pierwszej chwili miałam w głowie tylko takie serio? to takie przewidywalne. Kilka stron dalej tylko utwierdziłam się w przekonaniu, że mam rację i wiem, jak to wszystko się skończy. A potem nagle okazuje się, że nie mogłam być w większym błędzie. Wszystko, co ułożyłam sobie w głowie, całe zakończenie, po prostu trafił szlag. Walsh po mistrzowsku wprowadziła mnie w błąd, sprawiając, że jeszcze bardziej doceniłam zarówno książkę, jak i ją - jako autorkę. A takich zwrotów akcji było kilka!

Bez słowa jest naprawdę cudowną książką. Nie ma w niej przesady, nie ma w niej cudownych zbiegów okoliczności i nierealności. Historia Sarah i Eddiego jest prawdziwa i przysięgam - tą prawdą chwyta za serce, jak żadna inna.

Przeszłość wpływa na teraźniejszość. Ale jej nie tworzy. Tworzysz ją ty. Tylko ty. Swoim zachowaniem, słowami i myślami. 

SEKRETY I KŁAMSTWA

Sylwia Trojanowska

Wydawnictwo Czwarta Strona

22/08/2018

5/5 ✰